Powikłania po zgorzelinowym zapaleniu pęcherzyka żółciowego

[Gość Ela]

Obecnie zalezy mi na Pana odpowiedzi na wszystkie, dalsze, zwiazane z opisana powyzej sytuacja, pytania. W poprzedniej odpowiedzi napisal pan, ze w przypadku rozległego zapalenia tkanek miękkich rany pooperacyjnej (ta bakteria może powodować takie objawy cały czas albo jeszcze doszło do nadważenia rany po drugim zabiegu; często tak się zdarza). Czy to znaczy, ze aby ta bakteria dawala takie objawy (duzo ropno-krwistej wydzieliny z wnetrza brzucha), musi byc powiazana z rozleglyym zapaleniem tkanek miekkich? Jesli tak, to skad wzielo sie to zapalenie? Napisal pan tez, ze bakteria moze powodowac takie objawy caly czas, tzn. jak dlugo? Przeciez musi sie to w koncu wygoic. Nastepne pytanie: co tzn, ze doszlo do nadwazenia rany? Czy jest to b. niebezpieczne? W chwili obecnej mama juz 5-ty dzien otrzymuje gentamycyne, proxacin i plukanie rany metronidazolem plus zmiana opatrunkow dwa razy dziennie. W chwili obecnej wydzieliny jest juz mniej (choc trudno dokladnie okreslic o ile mniej, bo stwierdza sie to *na oko* na podst. tego, ile znajduje sie jej w opatrunku). Jednak gdy przecieka przez opatrunek, widze, ze nie ma juz tej krwistej wydzieliny, jest nadal ta zoltawa, ale jakby jasniejsza, jedna pani pielegniarka uznala, ze raczej juz surowicza, niz tak jak wczesniej, ropna. Stale utrzymuje sie natomiast nieprzyjemny zapach wydzieliny. Kolejne pytanie, czy jezeli od drugiego zabiegu minelo wlasnie 2 tyg, to nadal grozi mamie rozejscie sie powiezi? Mama b. ostroznie sie zachowuje, delikatnie sie podnosi, siada, kaszle tylko delikatnie pochrzakujac, itp. Czy jesli stale z brzucha wydobywa sie ta wydzielina, to powiez mimo to sie zrasta? Mama odczuwa coraz mniej dolegliwosci bolowych ze strony rany, tak, jakby sie goila. A jesli powiez sie zrasta, to co bedzie z ta wydzielina, czy moze byc tak, ze nie bedzie miala jak wydostac sie z brzucha i znowu bedzie trzeba wykonywac zabieg, zeby umozliwic jej wyplyniecie? Dodam, ze od drugiego zabiegu uplywa 2 tyg. Panie doktorze, a co, jesli wydzielina bedzie nadal sie wydobywala? Jesli mimo brania celowanych antybiotykow, bedzie stale wyplywala, jak nalezy wowczas postepowac? Czy cos jeszcze moze byc przyczyna wydobywania sie tej wydzieliny? Np. zle tolerowanie przez organizm szwow wewnetrznych i jak nalezalo by postepowac w takiej sytuacji? Czy ta wydzielina moze byc objawem uszkodzenia trzustki podczas zabiegu? I jeszcze pytanie dotyczace szwow. Kiedy powinny byc one zdjete? Dodam, ze u mamy wymieniono po drugim zabiegu dwa szwy na (z tego, co zrozumialam), rozciagliwe, aby latwiej wydostawala sie z rany ta wydzielina.

[Gość stappler]

Pacjent po takich zabiegach jest bardzo osłabiony, jego układ odpornościowy jest mniej reaktywny na zakażenia. Sama bakteria dostała się do organizmu po zapaleniu zgorzelinowym pęcherzyka żółciowego. Pęcherzy wtedy ma ścianę silnie martwiczo zmienioną, z przenikającymi bakteriami ze światła pęcherzyka na zewnątrz. Chirurg, wtedy nie uniknie sytuacji, że przy wyciąganiu pęcherzyka nie dojdzie do nadważenia tkanek (i to przy pierwszej i to też przy drugim zabiegu, gdzie już proces bakteryjny był rozsiany). Im czas od zabiegu będzie dłuższy tym prawdopodobieństwo wystąpienia rozejścia się powięzi będzie mniejsza. Trudno mi gdybać co może się jeszcze stan. Trzeba cieszyć się z tego, że nastąpiła reakcja na leczenie (płukanie ranuy i antybiotykoterapia). Wątpię, że jest to zapalenie trzustki, o tym na pewno poinformowaliby Panią lekarza (znamienne odpowiednie wyniki badań laboratoryjnych krwi). Jeśli wygląd wydzieliny poprawia się, zmniejsza i nie występuje gorączka świadczy to o gojeniu się rany. Gdyby proces obejmował tkanki wewnątrz brzucha, byłyby bardzo silne objawy z tym związane (silne bóle brzucha, objawy zapalenia otrzewnej gorączka typu septycznego). Myślę, że wszystko idzie w dobrym kierunku. Do dwóch, trzech tygodni rana powinna powoli zagoić się (na pewno znacznie zmniejszyć). Szwy skórne najlepiej usunąc 3,4 tygodnie od drugiego zabiegu (lepsze zrośnięcie się skóry). O wszystkim zadecyduje lekarze prowadzący. Nie ma w tym względzie reguł. Pozdrawiam.