Zapalenie ciała hoffy

[Gość Natalia]

Witam . W kwietniu tego roku miałam zrobione USG które pokazało pękniętą łąkotkę przyśrodkową kolana prawego. Ortopeda skierował mnie do szpitala na artroskopię. Zapisałam się na termin do szpitala i oczekiwałam. 29.08. w tą środę miałam artroskopię kolana. Na wypisie mam napisane że było to zapalenie ciała hoffy. Lekarz nic mi nie wyjaśnił tylko wcisnął mi w rękę papiery i życzył zdrowia. Więc tutaj moje pytanie. po 1 czy to mozliwe ze usg wykazało coś innego i na coś innego mnie operowano ? po 2 co to jest to ciało hoffy , gdzie to się znajduję w kolanie i czy to jest coś groźniejszego czy tylko lekka zmiana ? po 3 czy to może powracać ? Miał ktoś z was taki sam przypadek z tym zapaleniem ? Proszę o informację mam 19 lat i jestem teraz w klasie maturalnej nie mogę sobie pozwolić na chorowanie a do lekarza mam wizytę na 12stego wrzesnia do tego czasu umrę z ciekawości co to jest. Byłabym wdzięczna za szybką odpowiedź .

[Gość on]

Ciało hoffy to nic takiego, sam to mam tyle, że u mnie z przesilenia od sportu sie zrobilo. Są tabletki które powoduja ze to sie wchłania, lub tez wycina sie to. pod znieczuleniem oponowym (znieczulenie w kręgosłup) dzien i idzie sie do domu, po tygodniu juz sie normalnie chodzi

[Gość Alibaba]

Co za idiota pisze że po operacji resekcji ciała hoffy idzie się w jeden dzień do domu. Sam miałem wycinane ciało hoffy . Objawami były ból i przeskok przy wyproście. Lekarz stwierdził że to najprawdopodobniej uszkodzenie łąkotki przyśrodkowej. Uprawiałem sporty walki i dolegliwości się nasilały. Dlatego zdecydowałem się na operację. Po operacji tragedia. Potworzyły się ogromne zrosty, mimo ciągłej rehabilitacji nie mogłem odzyskać pełnej ruchomości w stawie. Ćwiczyłem przez pół roku, zginając na siłę nogę codziennie po 8 -10 godzin i osiągnąłem zgięcie 90 stopni. Ból przy tym był bardzo silny. Według lekarza który mnie operował w Zamościu byłem sam sobie winny, bo za mało ćwiczyłem. Dodam, że gdybym ograniczył sie tylko do ćwiczeń w gabinecie rehabilitacyjnym nie rozruszałbym kolana prawie wcale. Po pewnym czasie leżąc w szpitalu MSW w Warszawie dowiedziałem się, że przy tego rodzaju operacjach należy wykonać po sześciu dniach redresję ( czyli zgięcie) w znieczuleniu ogólnym. Tego jednak zamojscy konowałowie nie wiedzieli. Teraz, po kilkunastu latach od operacji, poruszam się o kulach i czeka mnie wymiana stawu kolanowego. Nie pomogły wizyty u profesorów, leczenie w warszawskich klinikach, artroskopie i zjedzenie wielu kilogramów siarczanu glukozaminy, kolagenu i innych cudownych suplementów. Przestrzegam przed pochopnym poddawaniem się operacji i słuchaniu opinii ludzi którzy nie mają pojęcia o tym o czym piszą. Pozdrawiam też zamojskich ortopedów, rzeżników, dzięki którym zostałem inwalidą.